Mehmed Ali Aynî, Osmanlı’nın son dönemlerinin, Cumhuriyet’in ise ilk yıllarının önemli düşünce adamlarından biridir. Uzun yıllar eğitimcilik yapmış; tarih, dil, istatistik, tasavvuf gibi alanlarda dersler vermiş, idarecilik yapmıştır. Bütün hayatı boyunca da ardında eserler bırakmaya büyük önem vermiştir. Daha çok dinî, felsefi ve tasavvufi alanlarda yayımlanmış çok sayıda kitabı, gazete ve dergilerde kalmış onlarca makalesi vardır.
Aynî, bu kitapta Hindistan, Mısır, Yunanistan, İskenderiye, Musevilik ve Hristiyanlıktaki tasavvuf anlayışını, akabinde İslamiyet’te tasavvufun ortaya çıkışını, gelişimini ve esaslarını detaylı olarak inceliyor. Tasavvufun bütün inanışlarda yer aldığını, hepsinin birbirine benzeyen yönlerinin olduğunu ve manevi eğitim için hepsinin çeşitli eğitim aşamalarının bulunduğunu izah ediyor.
Bu eser, tasavvuf tarihinin arka planını öğreten, ismini sıkça duyduğumuz ve adına “filozof” dediğimiz pek çok şahsın aslında tasavvufta birer ekol sahibi olduğunu gösteren, okuyanların bakış açısını değiştirecek derinlikte bir kitap...
